Foto door Petra Hoogerburg
HILLIE SCHRIJFT EEN BOEK OVER 5 JAAR PARTICIPATIEWET
WERKEN INTERVIEW
Hillie wil
meer dan 80 mensen vragen naar hun ervaringen met de Participatiewet (P-wet, Banenafspraak, SW, Beschut Werk, of die daarvoor in aanmerking zouden komen. ‘Ik zoek
nog een aantal kandidaten, vooral met een indicatie Beschut Werk, dus meld je aan.’
Hillie Nooitgedagt (41, Wajong) schrijft een boek over de ervaringen van mensen met Wajong 2015, mensen die binnen het doelgroepregister vallen, of jongeren die hiervoor wellicht in aanmerking kunnen komen. Voor haar boek ‘Vijf jaar realiteit van de Participatiewet’ interviewt ze tientallen ‘doelgroepers’. UWV Perspectief vroeg naar haar drijfveer.
‘Mee mogen helpen aan een meer inclusieve
samenleving’
WIE
BEN JE EN WAT DOE JE?
‘Ik ben
Hillie Nooitgedagt, zelfstandig journalist met een Wajong-uitkering. Op mijn
12e werd ik aangereden door een vrachtwagen. Hier hield ik traumatisch
hersenletsel aan over. Mijn concentratie, coördinatie, kortetermijngeheugen,
evenwicht en mijn totale belastbaarheid zijn hierdoor verminderd. Met mijn
eigen bedrijf ‘Wij Participeren’ sta ik sinds januari van dit jaar ingeschreven
bij de KvK. September vorig jaar ben ik begonnen met het verzamelen van
ervaringen van mensen met een Wajong 2015-uitkering, mensen die in
aanmerking komen voor een SW- of Beschut Werk indicatie, en mensen die onder de banenafspraak
vallen of ervoor in aanmerking komen. De groep die onder de banenafspraak valt
is divers: onder andere als je Wajong hebt en arbeidsvermogen, of als je een
oude ID- of WIW-indicatie hebt. Ik heb inmiddels 54 mensen gesproken over wat
de komst van de Participatiewet voor hen heeft betekend. Dat worden er minstens
80. Ik zoek nog steeds mensen om te interviewen. Of mensen die anoniem een
enquête willen invullen. Dus als iemand het leuk vindt om zijn of haar
ervaringen te delen, laat mij dit weten via: hillie@wij-participeren.nl
‘Een
pad aanleggen door het oerwoud aan regelingen’
WAAROM
SCHRIJF JE DIT BOEK?
‘Ik kwam
een paar jaar geleden in contact met Hans Spigt, aanjager van de banenafspraak
voor de overheid. Samen met hem heb ik een klankbordgroep opgericht. Dat heb ik
anderhalf jaar gedaan, onbetaald. Omdat ik er geen geld voor kreeg, ben ik
ermee gestopt. Maar het bleef me bezighouden en ik besloot een boek te
schrijven over 5 jaar Participatiewet.
Met mijn
boek wil ik een pad aanleggen door het oerwoud aan regelingen waarmee de
doelgroep te maken krijgt. Regelingen vanuit gemeenten, UWV, soms vanuit
een re-integratiebureau. Alle direct of indirect gekoppeld aan de
Participatiewet. Veel van die regelingen zijn ingewikkeld, niet toegankelijk of
niet inzichtelijk genoeg. Ik hoop daarin meer duidelijkheid te kunnen
brengen.
De
ervaringen van de mensen om wie het gaat geven inzicht in de praktijk van de
Participatiewet. En laten zien hoe waardevol hun – en ook mijn – plek in de
samenleving is. Er wordt al genoeg óver deze mensen gepraat; ik kies er bewust
voor om mét de mensen te praten. Ik richt me puur en alleen op de doelgroep
zelf. De enige uitzondering zijn de mensen die een wettelijke vertegenwoordiger
hebben; maar als ik een vertegenwoordiger spreek, wil ik dat degene over wie
het gaat er zelf ook bij is. Ik vind het leuk om te merken dat veel
respondenten na een interview aangeven dat ze zich serieus genomen voelen en
het waarderen dat ik hen tips en informatie geef. Als ik ze een stapje verder
kan helpen met luisteren en kennis delen, doe ik dat graag. Mijn droom is om
zelfstandig een boek te schrijven in het belang van de 'groep met een doel' en mee te
mogen helpen aan een meer inclusieve samenleving.’
‘Voor mijn
boek heb ik onder andere Sophie geïnterviewd. Vanwege lichamelijke beperkingen
heeft zij een oude Wajong-uitkering en geen arbeidsvermogen. Na een opleiding
dierenverzorging heeft ze gewerkt bij een kinderboerderij en een
dierenasiel/pension. Ze beveelt het volgende aan: Laten de beleidsmakers
van UWV, het ministerie van SZW en Kamerleden uit de Kamercommissie
van SZW minstens een week meelopen in het leven van een
arbeidsbeperkte. Kom uit de ivoren toren en stap in het echte leven! Ik geloof
dat er daardoor meer waardering komt voor deze mensen. Denk vanuit de positie
van de arbeidsbeperkte; dan kunnen wetten worden geschreven op een manier zodat
ze ook toepasbaar en haalbaar zijn. Nu worden wetten vaak nog een keer
aangepast doordat er van tevoren niet voldoende samen met de doelgroep over na
is gedacht.’
Foto door Petra Hoogerburg
‘Ik wil er
nog niet te veel over zeggen, maar wel dit: er gaat best een en ander goed,
maar er valt ook nog veel winst te behalen. Bijvoorbeeld op het gebied van
communicatie. Lang niet alle werkgevers weten van de regels en mogelijkheden
rond de Participatiewet en het doelgroepregister. Maar ook de mensen uit de
doelgroep zelf missen nog informatie. Wat ook opvalt is dat door de komst van
de Participatiewet het vertrouwen van deze mensen in de politiek is gedaald. Om
voor beide een oplossing te zoeken probeer ik samen te werken met de politiek.
Met mijn boek en de media probeer ik een brug te slaan en dingen duidelijker
uit te leggen.’
‘Aan het
eind van dit jaar. Volg mijn Facebookpagina https://www.facebook.com/WijParticiperen/ als
je meer wilt weten.’
*Alles is in de jaren daarna anders gelopen mede
door de gezondheid van Hillie en heeft ze de deadline voor haar boek losgelaten. Ze zal er alles aan doen om de interviews bij te werken en er twee mooie
boeken van te maken zodra ze dit kan afronden. Het plan is om in het boek: 'de Realiteit van de Participatiewet een pad door het oerwoud aan regelingen aan te leggen. In het tweede boek 'De groep met een doel' laat ze zien welke dingen volgens die participanten goed gaan en waar in hun beleving de Participatiewet en aanverwante wetten voor hen niet goed werken. Er zijn inmiddels meer dan 80 interviews gehouden die voor een groot deel nog uitgeschreven en bijgewerkt moeten worden.
*